Ο Αώος αποτελεί ένα από τα πιο καθαρά ποτάμια της Ευρώπης που πηγάζει και κινείται σε μια από τις πιο παρθένες περιοχές της χώρας μας, στα βόρεια της Ηπείρου. Στην ελληνική μυθολογία το όνομα Αώος αποτελούσε επίθετο του Άδωνη, ενώ ιστορικά έχει αναφερθεί και ως Αίας, Άνιος και Αύος. Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 272 χλμ. από τα οποία τα 68 κυλάνε στην Ελλάδα. Το ποτάμι στη συνέχεια κατευθύνεται προς τα βορειοδυτικά, εισέρχεται, νοτιοδυτικά της Κόνιτσας, στην Αλβανία, όπου αναφέρεται με το όνομα Vjosë και εκβάλλει στην Αδριατική στο μέσο περίπου της γειτονικής χώρας. Ο Αώος πηγάζει από τη Βόρεια Πίνδο σε υψόμετρο 1.340 μέτρων, όπου έχει δημιουργηθεί η τεχνητή λίμνη του Αώου και εμπλουτίζεται με νερά από πολλούς παραπόταμους με σημαντικότερους τον Βοϊδομάτη και τον Σαραντάπορο. Ο ποταμός διέρχεται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους της Τύμφης και του Σμόλικα και στο σημείο που περνάει δίπλα από την Τραπεζίτσα σχηματίζει ένα εντυπωσιακό, πυκνοδασωμένο και σχεδόν απρόσιτο, φαράγγι που φτάνει τα 8 χλμ. σε μήκος. Ο Αώος «τρέχει» ανάμεσα σε δύο Εθνικά Πάρκα, του Βίκου-Αώου και της Βάλιας Κάλντα, συμβάλλοντας με την καθαρότητα, τον όγκο και την δύναμη των νερών του στην διαμόρφωση και διατήρηση του άγριου τοπίου και της πλούσιας φύσης της περιοχής. Δυστυχώς, διάφοροι πολιτικοί και πρόθυμοι «περιβαλλοντολόγοι» αντιλαμβάνονται την άγρια φύση της χώρας μας ως κτήμα τους, φτάνοντας στο απίστευτο σημείο να μελετούν την εκτροπή του ποταμού, με τη δημιουργία φαραωνικών έργων και στερώντας από τα οικοσυστήματα, τα ζώα, τα φυτά, τους κατοίκους της περιοχής και όλους μας, μία από τις πιο παρθένες περιοχές της χώρας. Σε όλο το διάβα του, ο Αώος καλύπτεται από μεγάλα παρόχθια δάση με ιτιές, λεύκες, πλατάνια, σκλήθρα, σφενδάμια και πικροκαστανιές, ενώ λίγο πιο ψηλά από την κοίτη του ξεκινάνε υπέροχα μεικτά δάση όπου κυριαρχεί το μαύρο πεύκο που ενώνεται με οξυές, έλατα και φλαμουριές. Η περιοχή είναι διάσημη για τον χλωριδικό της πλούτο. Στις όχθες και στα βράχια φυτρώνουν πολλά σπάνια φυτά, από τα οποία ξεχωρίζουν η ενδημική κενταύρια Centaurea pawlowskii, το Bupleurum karglii, η σιληνή της Πίνδου Silene pindicola, ο κρίνος Lilium candidum, η Angelica sylvestris, η Hesperis dinarica, η σπάνια Ramonda serbica, η Scutellaria rupestris adenotricha, το Sedum rubens, η καμπανούλα Campanula bononiensis, ο Stachys plumosa, το βαλσαμόχορτο Hypericum rumeliacum, το εντυπωσιακό Petasites hybridus, η Agrimonia eupatoria, η Asphodeline lutea, το αγριογαρύφαλλο Dianthus viscidus, το Linum hologynum, ο Tragopogon balcanicus, το γεράνι Geranium subcaulescens, η Orlaya daucorlaya, η ίριδα Iris sintenisii, η Digitalis lanata και οι ορχιδέες Dactylorhiza saccifera, Himantoglossum caprinum, Cephalanthera rubra, Platanthera chlorantha, Anacamptis morio, A. pyramidalis, Neotinea tridentata, Ophrys apifera, O. epirotica, O. helenae, O. oestrifera. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η Lysimachia atropurpurea που φυτρώνει κατά δεκάδες στα άνυδρα βραχώδη σημεία της κοίτης στο τέλος της άνοιξης. Στην κοίτη του ποταμού, μπορεί κανείς να παρατηρήσει αρκετούς νεροκότσυφες να πετάνε από το ένα βραχάκι στο άλλο. Από τα αρπακτικά στη περιοχή ζούνε γερακίνες, φιδαετοί, σφηκιάρηδες, πετρίτες, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα, μπούφοι, χουχουριστές και κουκουβάγιες. Άλλα κοινά είδη που ζούνε γύρω από το ποτάμι είναι οι σταχτοσουσουράδες, τα αηδόνια, οι γαλαζοπαπαδίτσες, οι καλόγεροι, οι φάσσες, οι δεντροτσοπανάκοι, οι δεντροβάτες, οι αιγίθαλοι, οι τρυποφράχτες, τα λούγαρα, οι μεσαίοι δρυοκολάπτες, οι πράσινοι δρυοκολάπτες, διάφορα είδη από μυγοχάφτες, οι κοκκοθραύστες, οι καρδερίνες, οι φλώροι, τα σιρλοτσίχλονα, τα βουνοτσίχλονα, τα μιλτοχελίδονα, οι γερακότσιχλες, οι κάργιες, οι κίσσες και οι θαμνοτσιροβάκοι. Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει πολλά είδη όπως, λοφιοφόρους τρίτωνες, σαλαμάνδρες, κιτρινομπομπίνες, φρύνους, πρασινόφρυνους, γραικοβάτραχους, πηδοβάτραχους, λιμνοβάτραχους, κονάκια, σαύρες της Ρούμελης, τρανόσαυρες, τοιχογουστέρες, σαΐτες, νερόφιδα, λιμνόφιδα, στεφανοφόρους, σπιτόφιδα, δεντρογαλιές και οχιές. Ο Αώος είναι από τα σημαντικότερα ποτάμια για τις βίδρες, ενώ στα γύρω δάση ζούνε αρκούδες, ζαρκάδια, αγριόγατοι, αγριογούρουνα, αλεπούδες, ασβοί, κουνάβια, νυφίτσες, σκίουροι και δεντρομυωξοί και ένα μικρό σπάνιο θηλαστικό, η νερομυγαλή, το οποίο τρέφεται με υδρόβια ασπόνδυλα. Η ιχθυοπανίδα του ποταμού είναι εξίσου πλούσια. Είναι ενδεικτικό ότι ο Παυσανίας αναφέρει: «οι δε Ελλήνων ποταμοί δείματα ως από θηρίων εισίν ουδέν, επεί και Αώω τω δια της Θεσπρωτίδος ρέοντι ηπείρου θηρία ου ποτάμια οι κύνες, αλλά επήλυδες εισιν εκ θαλάσσης» που με μια ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: «Οι ποταμοί της Ελλάδας δεν έχουν φόβους από θηρία. Όσον αφορά τα θηρία του Αώου, που περνά από τη Θεσπρωτία, δεν είναι ποταμίσιοι καρχαρίες αλλά μετανάστες από τη θάλασσα». Στα νερά του ποταμού ζούνε 24 είδη ψαριών από τα οποία ξεχωρίζουν η αχριδοβελονίτσα (Cobitis ohridana), ο κωβιός της Σκόδρας (Gobio skadarensis), ο πινδοβίνος (Oxynoemacheilus pindus), το σίρκο της Σκόδρας (Alburnus scoranza), η σαρδελομάνα (Alosa fallax), η ιονική πέστροφα (Salmo farioides), η μπριάνα των Πρεσπών (Barbus prespensis) και το τσιρώνι της Οχρίδας (Rutilus ohridanus). Άλλα είδη είναι το ευρωπαϊκό τσιρωνάκι (Alburnoides bipunctatus), το χέλι (Anguilla anguilla), ο σύρτης (Chondrostoma vardarense) και ο χειλάς (Pachychilon pictum), ενώ στο ποτάμι ζούνε και κάποια αλλόχθονα είδη, όπως ο οξύρυγχος του Δούναβη (Acipenser gueldenstaedtii), ο οξύρυγχος του είδους Acipenser baeri και η αμερικάνικη πέστροφα (Oncorhynchus mykiss). Το μυθικό ποτάμι της Ηπείρου Ποταμός της λύπης∙ προθάλαμος του Κάτω Κόσμου∙ η τελευταία διαδρομή των ανθρώπινων ψυχών…Ο Αχέροντας κουβαλάει στα νερά του πλήθος μυθολογικών αναφορών. Τραγική περίπτωση η απέλπιδα προσπάθεια του Ορφέα να διεκδικήσει από τους υποχθόνιους θεούς του σκότους την αγαπημένη σύζυγό του Ευρυδίκη και να την οδηγήσει ξανά στη γη του φωτός. Στις πηγές του Αχέροντα Στα βουνά του Σουλίου, σε υψόμετρο 1.600 μέτρων, 2 μόλις χλμ. από το χωριό Γλυκή συναντάμε τις πηγές του Αχέροντα. Δημιουργώντας στο πέρασμά του τοπία απέραντης γαλήνης και μοναδικού φυσικού κάλλους, ο μυθικός ποταμός συνεχίζει απτόητος το αέναο ταξίδι του προς τη θάλασσα εκβάλλοντας στο Ιόνιο Πέλαγος, στην περιοχή της Αμμουδιάς. Με αφετηρία τη Γλυκή, εκεί που τους κανόνες του «πάνω κόσμου» ορίζει η φύση και η ξεγνοιασιά, τα ζωηρά, κρυστάλλινα νερά του – πολύ ορμητικά τον χειμώνα, απόλυτα προσβάσιμα το καλοκαίρι – διασχίζουν φαράγγια∙ σχηματίζουν νερόλακκους και μικρές λίμνες∙ φιλοξενούν ένα πολυσύνθετο οικοσύστημα προστατευμένο, μάλιστα, από το Δίκτυο Natura 2000. Αιωνόβια πλατάνια τον σκιάζουν. Θεόρατοι κατακόρυφοι βράχοι στέκονται φρουροί στο διάβα του. Χιλιάδες πουλιά δοξάζουν την ομορφιά του ξορκίζοντας έτσι την «μυθική θλίψη» στο όνομα της χαράς της ζωής! Από δω αρχίζει το ταξίδι… Τον Αχέροντα δεν αρκεί απλά να τον δεις και να τον ακούσεις. Πρέπει να τον διασχίσεις και μάλιστα με τα πόδια. Με αφετηρία το Κέντρο Πληροφόρησης της Γλυκής ξεκινήστε μια σύντομη ευκολοδιάβατη διαδρομή με κατεύθυνση τη θέση Σκάλα Τζαβέλαινας. Ακολουθώντας το περίφημο μονοπάτι που χρησιμοποιούσαν και οι Σουλιώτες κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, κατηφορίστε την καταπράσινη πλαγιά μέχρι την όχθη του ποταμού. Σταθείτε για λίγο στην Σπηλιά του Δράκου – σημείο όπου αναβλύζουν γάργαρες πηγές. Βαθύσκιωτα δάση με πλατάνια, αναρριχώμενα φυτά και πυκνές φτέρες κατά μήκος του ποταμού θα σας οδηγήσουν πίσω στη Γλυκή. Αφού έχετε πάρει μια μικρή μόλις γεύση από την ομορφιά της περιοχής, επιχειρείστε να την ανακαλύψετε σε όλο της το μεγαλείο! Μια από τις πιο εντυπωσιακές πεζοπορίες ξεκινά από τη θέση Σκάλα Τζαβέλαινας με τελικό προορισμό το Οροπέδιο Σουλίου (χωριό Σαμονίβα). Στη διαδρομή θα αντικρύσετε το επιβλητικό φαράγγι του Αχέροντα και θα σαγηνευθείτε από τις υπέροχες εναλλαγές του τοπίου. Η εντυπωσιακή τοξωτή γέφυρα Ντάλα στεφανώνει τον ποταμό που κυλάει τα ορμητικά νερά του στα κατάλευκα ασβεστολιθικά πετρώματα της κοίτης. Κατάφυτες ορθοπλαγιές κατεβαίνουν μέχρι την όχθη του ποταμού. Σε κάποιο σημείο, το ποτάμι στενεύει πολύ και τα πανύψηλα βράχια μοιάζουν να απαγορεύουν την πρόσβαση. Παλαιότερα, οι βράχοι ήταν ενωμένοι στην κορυφή, δίνοντας την εντύπωση τρομερής πύλης- της «Πύλης του Άδη». Τελικός προορισμός το χωριό Σαμονίβα, το πρώτο από τα Σουλιωτοχώρια. Παράδεισος εναλλακτικού τουρισμού Ο Αχέροντας ποταμός έχει εξελιχθεί σ’ έναν χώρο αθλημάτων της φύσης, όπως: • Ιππασία στις Πηγές • Αλεξίπτωτο πλαγιάς στην Παραμυθιά • Rafting, kayak και canoe – kayak στα Στενά • Ποδηλασία κατά μήκος του ποταμού • Canyoning στα Στενά • Παρατήρηση της φύσης • Μίνι κρουαζιέρα με μικροκάικα στις εκβολές του ποταμού, στο καλοκαιρινό θέρετρο της Αμμουδιάς • Κολύμπι – αν αντέχετε τα παγωμένα νερά του ποταμού • Καταδύσεις και όλα τα θαλάσσια σπορ στην Αμμουδιά Κοντινοί προορισμοί που αξίζουν τον κόπο... • Τα ιστορικά χωριά του Σουλίου • Η κοσμοπολίτικη και γραφική Πάργα με τα καταπράσινα νησάκια και το ιστορικό της Κάστρο • Το Νεκρομαντείο του Αχέροντα, στο χωριό Μεσοπόταμος (3 χλμ. από την Αμμουδιά) • Τα ερείπια και το Μουσείο της Αρχαίας Νικόπολης (8 χλμ. ΒΔ της Πρέβεζας) • Η Αρχαία Κασσώπη • Το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης • Η πόλη της Πρέβεζας με τη νησιώτικη όψη και τη βουνίσια καρδιά πηγή:www.discovergreece.gr
|
AuthorGAT - η πηγή αναφέρεται ξεχωριστά σε κάθε post Archives
October 2020
Categories
All
|
We Would Love to Have You Visit Soon!We live & work in Athens GMT +2 timezone
10:00 am - 6:00 pm |
©
Greece Adventure Trips
|