Χτισμενο πανω σε έναν ομαλο λοφισκο, κοντα στο χωριο Μεσοποταμος (48 χλμ. ΒΔ της Πρεβεζας), βρισκεται το αρχαιοτερο Νεκρομαντειο της αρχαιοτητας, το Νεκρομαντειο του Αχεροντα.Το μαντείο χρονολογείται στην ελληνιστική περίοδο και η τοποθεσία του ήταν δίπλα στη λίμνη Αχερουσία, όπου χύνονταν οι τρεις ποταμοί, Αχέρων, Πυριφλεγέθων (Βωβός) και Κωκυτός (Μαύρος). Στις αρχαίες πηγές η τοποθεσία της Αχερουσίας λίμνης περιγράφεται ως το σημείο κατάβασης των νεκρών στον Άδη.
Εδώ οι αρχαίοι τοποθετούσαν τις πύλες του Κάτω Κόσμου, την είσοδο στο βασίλειο του Άδη.
Σήμερα η λίμνη Αχερουσία δεν υπάρχει. Στη θέση της βλέπουμε κατάφυτους αγρούς και περιβόλια που πλαισιώνουν τον αρχαιολογικό χώρο.

Οι ανασκαφές στο Νεκρομαντείο Αχέροντα πραγματοποιήθηκαν τα έτη 1958-1964 και 1976-1977 υπό την αιγίδα της Αρχαιολογικής Εταιρείας και ήταν το πρώτο ιερό και μαντείο των θεών του Κάτω Κόσμου που έγινε γνωστό.
Το κύριο τμήμα του ιερού χρονολογείται στους πρώιμους ελληνιστικούς χρόνους (τέλη 4ου – αρχές 3ου αι. π.Χ.), ενώ σε μια δεύτερη οικιστική φάση, κατά τα τέλη του 3ου αι. π.Χ., προστέθηκε στα δυτικά του αρχικού ιερού ένα συγκρότημα με μια κεντρική αυλή, γύρω από την οποία υπήρχαν δωμάτια και αποθήκες. Πρόκειται για χώρους που χρησιμοποιούσαν οι ιερείς και οι επισκέπτες του ιερού για τη διαμονή τους.
Το ιερό με αυτή τη μορφή λειτούργησε αδιάλειπτα για περίπου δύο αιώνες. Η λειτουργία του σταμάτησε το 167 π.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέκτησαν τη Μακεδονία.
Στις αρχές του 18ου αιώνα οικοδομήθηκε στο χώρο η μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που σώζεται μέχρι σήμερα.
​

Αρχιτεκτονικά το Νεκρομαντείο Αχέροντα μπορεί να συγκριθεί με ένα μεγαλοπρεπές ταφικό μνημείο, όπως αυτά διαμορφώθηκαν στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. στη Μικρά Ασία και στην Ανατολή για την ταφή επιφανών προσώπων.
Η κατασκευή του οικοδομήματος διακρίνεται για την επιμελημένη πολυγωνική τοιχοδομία, τις σιδερόφρακτες πύλες και την εσωτερική διαίρεση με διαδρόμους.
​

Οι πιστοί έμπαιναν σε ένα σκοτεινό διάδρομο και ο ιερέας τους οδηγούσε στους κατάλληλους χώρους για να γίνει η προετοιμασία τους. Παρέμεναν εκεί για κάποιες μέρες ακολουθώντας ένα τελετουργικό σωματικής και ψυχικής “κάθαρσης” πριν περάσουν στην μεγάλη σκοτεινή αίθουσα για να συναντήσουν τις ψυχές των νεκρών.
Το σκηνικό που είχε στηθεί -άρτια οργανωμένο κατασκευαστικά και μελετημένο προσεκτικά από τους ιερείς για τις ανάγκες του μαντείου- προκαλεί ανατριχίλα ακόμη και σήμερα.

Ο σύγχρονος επισκέπτης, κατά την περιήγησή του στον αρχαιολογικό χώρο, κατεβαίνει σήμερα μία απότομη σιδερένια σκάλα για να περάσει σε μία υπόγεια αίθουσα, λαξευμένη στο βράχο, η οποία στηρίζεται σε 15 τόξα από πωρόλιθο.
Στον επιβλητικό χώρο επικρατεί η απόλυτη, σχεδόν απόκοσμη, σιγή… Κι αυτό είναι, τελικά, που εντυπωσιάζει. Η θαυμαστή ηχομόνωση του χώρου!
Η ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ακουστική του χώρου της υπόγειας αίθουσας στο Νεκρομαντείο Αχέροντα δεν μπορούσε παρά να μπει στο “μικροσκόπιο” των σύγχρονων ερευνητών.
​

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στην υπόγεια αίθουσα, όπου βασιλεύει… άκρα του τάφου σιωπή, οι ακουστικές τιμές πλησιάζουν την ακουστικότητα που έχουν οι ανηχοϊκοί θάλαμοι (πολύ καλά ηχομονωμένοι χώροι). Ταυτόχρονα ο χρόνος αντήχησης του χώρου είναι εξαιρετικά χαμηλός.
Οι ερευνητές μετά από πολυετείς έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο χώρος ήταν συνειδητά κατασκευασμένος ώστε να δημιουργεί στον επισκέπτη έντονα ψυχοακουστικά φαινόμενα.
Οι αρχαίοι Έλληνες, λοιπόν, είχαν καταφέρει να φτιάξουν, για τις ανάγκες λειτουργίας του μαντείου, μία προσομοίωση του Κάτω Κόσμου όπου βασιλεύει -τι άλλο;- το σκοτάδι και η απόλυτη σιωπή!

Οι θνητοί που κατέβηκαν στον ‘Αδη…
Η παλαιότερη αναφορά του Nεκρομαντείου του Αχέροντα γίνεται από τον Όμηρο στην Οδύσσεια, ο οποίος περιγράφει τη σκηνή κατά την οποία η Κίρκη συμβουλεύει τον Οδυσσέα να κατέβει στον Κάτω Κόσμο για να συναντήσει τον τυφλό μάντη Τειρεσία και να πάρει χρησμό για την επιστροφή στην πατρίδα του. Ο ‘Ομηρος δίνει μία συναρπαστική περιγραφή της καθόδου του Οδυσσέα, ενός θνητού, στον σκοτεινό κόσμο του Άδη.
Η ομοιότητα της ομηρικής περιγραφής με τη θέση του Nεκρομαντείου είναι εκπληκτική, στοιχείο που παρατηρεί και ο Παυσανίας σχεδόν χίλια χρόνια αργότερα, θεωρώντας ότι ο Όμηρος πρέπει να είχε δει τα μέρη αυτά.
Πάντως, και άλλοι ήρωες της ελληνικής μυθολογίας είχαν τολμήσει να διαβούν τις πύλες του Άδη. Ο Ορφέας για να φέρει πίσω την αγαπημένη του Ευρυδίκη, ο Ηρακλής για να φέρει στο βασιλιά Ευρυσθέα τον τρικέφαλο σκύλο-φύλακα της εξόδου από τον Άδη, τον Κέρβερο, αλλά και ο Θησέας για να αρπάξει την Περσεφόνη.

Το μυθικό ποτάμι της Ηπείρου
Ποταμός της λύπης∙ προθάλαμος του Κάτω Κόσμου∙ η τελευταία διαδρομή των ανθρώπινων ψυχών…Ο Αχέροντας κουβαλάει στα νερά του πλήθος μυθολογικών αναφορών. Τραγική περίπτωση η απέλπιδα προσπάθεια του Ορφέα να διεκδικήσει από τους υποχθόνιους θεούς του σκότους την αγαπημένη σύζυγό του Ευρυδίκη και να την οδηγήσει ξανά στη γη του φωτός.

Στις πηγές του Αχέροντα
Στα βουνά του Σουλίου, σε υψόμετρο 1.600 μέτρων, 2 μόλις χλμ. από το χωριό Γλυκή συναντάμε τις πηγές του Αχέροντα. Δημιουργώντας στο πέρασμά του τοπία απέραντης γαλήνης και μοναδικού φυσικού κάλλους, ο μυθικός ποταμός συνεχίζει απτόητος το αέναο ταξίδι του προς τη θάλασσα εκβάλλοντας στο Ιόνιο Πέλαγος, στην περιοχή της Αμμουδιάς.
Με αφετηρία τη Γλυκή, εκεί που τους κανόνες του «πάνω κόσμου» ορίζει η φύση και η ξεγνοιασιά, τα ζωηρά, κρυστάλλινα νερά του – πολύ ορμητικά τον χειμώνα, απόλυτα προσβάσιμα το καλοκαίρι – διασχίζουν φαράγγια∙ σχηματίζουν νερόλακκους και μικρές λίμνες∙ φιλοξενούν ένα πολυσύνθετο οικοσύστημα προστατευμένο, μάλιστα, από το Δίκτυο Natura 2000.
Αιωνόβια πλατάνια τον σκιάζουν. Θεόρατοι κατακόρυφοι βράχοι στέκονται φρουροί στο διάβα του. Χιλιάδες πουλιά δοξάζουν την ομορφιά του ξορκίζοντας έτσι την «μυθική θλίψη» στο όνομα της χαράς της ζωής!

Από δω αρχίζει το ταξίδι…
Τον Αχέροντα δεν αρκεί απλά να τον δεις και να τον ακούσεις. Πρέπει να τον διασχίσεις και μάλιστα με τα πόδια.
Με αφετηρία το Κέντρο Πληροφόρησης της Γλυκής ξεκινήστε μια σύντομη ευκολοδιάβατη διαδρομή με κατεύθυνση τη θέση Σκάλα Τζαβέλαινας. Ακολουθώντας το περίφημο μονοπάτι που χρησιμοποιούσαν και οι Σουλιώτες κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, κατηφορίστε την καταπράσινη πλαγιά μέχρι την όχθη του ποταμού. Σταθείτε για λίγο στην Σπηλιά του Δράκου – σημείο όπου αναβλύζουν γάργαρες πηγές. Βαθύσκιωτα δάση με πλατάνια, αναρριχώμενα φυτά και πυκνές φτέρες κατά μήκος του ποταμού θα σας οδηγήσουν πίσω στη Γλυκή.
Αφού έχετε πάρει μια μικρή μόλις γεύση από την ομορφιά της περιοχής, επιχειρείστε να την ανακαλύψετε σε όλο της το μεγαλείο!
Μια από τις πιο εντυπωσιακές πεζοπορίες ξεκινά από τη θέση Σκάλα Τζαβέλαινας με τελικό προορισμό το Οροπέδιο Σουλίου (χωριό Σαμονίβα).
Στη διαδρομή θα αντικρύσετε το επιβλητικό φαράγγι του Αχέροντα και θα σαγηνευθείτε από τις υπέροχες εναλλαγές του τοπίου. Η εντυπωσιακή τοξωτή γέφυρα Ντάλα στεφανώνει τον ποταμό που κυλάει τα ορμητικά νερά του στα κατάλευκα ασβεστολιθικά πετρώματα της κοίτης. Κατάφυτες ορθοπλαγιές κατεβαίνουν μέχρι την όχθη του ποταμού. Σε κάποιο σημείο, το ποτάμι στενεύει πολύ και τα πανύψηλα βράχια μοιάζουν να απαγορεύουν την πρόσβαση. Παλαιότερα, οι βράχοι ήταν ενωμένοι στην κορυφή, δίνοντας την εντύπωση τρομερής πύλης- της «Πύλης του Άδη».
Τελικός προορισμός το χωριό Σαμονίβα, το πρώτο από τα Σουλιωτοχώρια.

Παράδεισος εναλλακτικού τουρισμού
Ο Αχέροντας ποταμός έχει εξελιχθεί σ’ έναν χώρο αθλημάτων της φύσης, όπως:
• Ιππασία στις Πηγές
• Αλεξίπτωτο πλαγιάς στην Παραμυθιά
• Rafting, kayak και canoe – kayak στα Στενά
• Ποδηλασία κατά μήκος του ποταμού
• Canyoning στα Στενά
• Παρατήρηση της φύσης
• Μίνι κρουαζιέρα με μικροκάικα στις εκβολές του ποταμού, στο καλοκαιρινό θέρετρο της Αμμουδιάς
• Κολύμπι – αν αντέχετε τα παγωμένα νερά του ποταμού
• Καταδύσεις και όλα τα θαλάσσια σπορ στην Αμμουδιά
Κοντινοί προορισμοί που αξίζουν τον κόπο...
• Τα ιστορικά χωριά του Σουλίου
• Η κοσμοπολίτικη και γραφική Πάργα με τα καταπράσινα νησάκια και το ιστορικό της Κάστρο
• Το Νεκρομαντείο του Αχέροντα, στο χωριό Μεσοπόταμος (3 χλμ. από την Αμμουδιά)
• Τα ερείπια και το Μουσείο της Αρχαίας Νικόπολης (8 χλμ. ΒΔ της Πρέβεζας)
• Η Αρχαία Κασσώπη
• Το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης
• Η πόλη της Πρέβεζας με τη νησιώτικη όψη και τη βουνίσια καρδιά

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τους περίφημους καταρράκτες της Έδεσσας, ωστόσο δεν είναι οι μόνοι στην Ελλάδα. Πολλές γωνιές, άλλες γνωστές κι άλλες άγνωστες, υποδέχονται την ορμή των νερών, που σχηματίζουν υπέροχες εικόνες, συνήθως σε πράσινο φόντο.
​Πολύ γνωστό είναι επίσης και το φαράγγι Πάντα Βρέχει, στο Καρπενήσι, με το όνομά του να περιγράφει ακριβώς αυτό που συμβαίνει: διαρκώς να πέφτει νερό.Στη λίστα προσθέστε, μεταξύ άλλων, την Παλαιοκαρυά των Τρικάλων, το Πολυλίμνιο της Μεσσηνίας, τους «νησιώτικους» καταρράκτες στη Σαμοθράκη αλλά και τη Λευκάδα και βεβαίως τους σχεδόν άγνωστους στους πολλούς αλλά εντυπωσιακούς καταρράκτες στα εκθαμβωτικά Θεοδώριανα, στην Ήπειρο.
​
Φαράγγι Πάντα Βρέχει, Καρπενήσι

Τα παγωμένα νερά από το βουνό της Καλιακούδας, στην πορεία ένωσής τους με τα νερά του ποταμού Κρικελιώτη, βρίσκουν διέξοδο από πηγές στις κορυφές του φαραγγιού. Εδώ το νερό δεν έχει την ορμή που συνηθίζεται σε έναν καταρράκτη αλλά προκαλεί μια συνεχή «τεχνητή βροχή», εξ ου και το όνομα του φαραγγιού.
​
Έδεσσα

Γάργαρα νερά τρέχουν από τις πηγές όλο το χρόνο και καταλήγουν σε μια μικρή λίμνη.
​
Παλαιοκαρυά, Τρίκαλα

Το επιβλητικό γεφύρι της Παλαιοκαρυάς στέκει εκεί από τον 16ο αιώνα, συμπληρώνοντας το εξαιρετικό τοπίο με τους τεχνητούς καταρράκτες.
​

Πολυλίμνιο, Μεσσηνίας

Ένα σύμπλεγμα από λίμνες και καταρράκτες στην καρδιά της Πελοποννήσου.
​
Νέδα

Μέσα στις τόσες ομορφιές του βουνού των Θεών, ο περιηγητής θα αντικρύσει και τους πανέμορφους καταρράκτες της Ορλιάς και θα δροσιστεί στις λίμνες που σχηματίζουν.
​
Σαμοθράκη

Πλούσια σε νερά και σχεδόν μεταφυσικά καταπράσινη, η Σαμοθράκη φιλοξενεί ρυάκια και ποτάμια που από το όρος Σάος κατευθύνονται στη θάλασσα. Στο πέρασμά τους σχηματίζουν τις περίφημες «βάθρες», τις φυσικές πισίνες δηλαδή, αλλά και καταρράκτες.
​
Φαράγγι Δημοσάρι, Λευκάδα

Το ρέμα Δημοσάρι διασχίζει τον κάμπο του Νυδρίου και καταλήγει στη θάλασσα. Στο πέρασμά του το νερό δημιουργεί όαση πράσινου με πυκνή βλάστηση, λίμνες και τον πανέμορφο καταρράκτη στο ψηλότερο σημείο του.
​
Καταρράκτες Δρυμώνα, Εύβοια

Γεμάτη εκπλήξεις η Εύβοια, επιφυλάσσει και αυτή την υπέροχη εικόνα του καταρράκτη σε εκείνους που επιλέγουν να την εξερευνήσουν. Οι καταρράκτες του Δρυμώνα βρίσκονται στη βόρεια Εύβοια, σε υψόμετρο 620 μέτρων.
​
Θεοδώριανα, Ήπειρος

Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους εντυπωσιακούς καταρράκτες της χώρας μας. Υπάρχουν πάρα πολλοί ακόμη γνωστοί και άγνωστοι, αλλά σίγουρα άκρως εντυπωσιακοί που αξίζει να επισκεφθούμε.

Μέχρι στιγμής εμείς έχουμε ήδη επισκεφθεί τους 5 από τους 11 προαναφερόμενους, αλλά και αρκετούς άλλους που δε βρίσκονται στην παραπάνω λίστα.

​Πηγή:newsbeat.gr

Η Σίφνος πρωτοπορεί για άλλη μια φορά στις δράσεις εξωστρέφειας για τα πεζοπορικά της μονοπάτια! Στις 23-25 Μαρτίου, ο Δήμος Σίφνου παρουσίασε τα μονοπάτια του νησιού στο γαλλικό κοινό, στην πιο εξειδικευμένη έκθεση για πεζοπορικό τουρισμό στην Ευρώπη, το “Salon du Randonneur”. Τη συμμετοχή αυτή πρότεινε η Κοιν.Σ.Επ. «Paths of Greece», η οποία υποστήριξε και την όλη παρουσίαση των μονοπατιών στο κοινό της έκθεσης.
Το “Salon du Randonneur” πραγματοποιείται εδώ και 12 χρόνια στην πόλη Λυών της Γαλλίας και αποτελεί πια θεσμό. Πρόκειται για την πιο εξειδικευμένη έκθεση πεζοπορικού τουρισμού στην Ευρώπη, η οποία προσελκύει χιλιάδες πεζοπόρους από τη Γαλλία αλλά και την Ελβετία. Η Σίφνος είναι ο πρώτος ελληνικός προορισμός που παρουσιάστηκε σε αυτή την έκθεση.
Στο περίπτερο της Σίφνου, το γαλλικό κοινό ενημερώθηκε από την κα. Αφροδίτη Ψαθά και τον κ. Φοίβο Τσαραβόπουλο και εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά του νησιού αλλά και από το επίπεδο οργάνωσης των μονοπατιών. Ήδη, έχουν γίνει οι πρώτες κρατήσεις για πεζοπορικά ταξίδια από οικογένειες που έμαθαν για τη Σίφνο και τα μονοπάτια της μόλις πριν από λίγες ημέρες!
Αξίζει να τονισθεί, πως η Σίφνος παρουσιάζεται ως πεζοπορική πρόταση και από μεγάλες γαλλικές εταιρείες που διοργανώνουν οργανωμένα ταξίδια στην Ελλάδα, και μάλιστα υπό τον τίτλο « L’ île des randonneurs », δηλαδή «το νησί των πεζοπόρων»!