 Valia Calda σημαίνει "ζεστή κοιλάδα". Ας ακολουθήσουμε τα μονοπάτια της. Περιπλανηθείτε στην πανέμορφη Βάλια Κάλντα στο νομό Γρεβενών, τη «ζεστή κοιλάδα» στη βλάχικη διάλεκτο, και αφεθείτε στη γοητεία του ορεινού παρθένου φυσικού τοπίου! Οι δασωμένες πλαγιές, άλλοτε χιονισμένες και άλλοτε καταπράσινες, μαγνητίζουν το βλέμμα, ενώ οι απρόσιτες κορυφές μάς προσκαλούν να τις κατακτήσουμε…Η κοιλάδα ενδείκνυται για υπέροχες διαδρομές ορεινής πεζοπορίας (trekking), καθώς μόνο έτσι μπορεί κάποιος πραγματικά να την εξερευνήσει. Ακολουθήστε λοιπόν την παρακάτω διαδρομή και αφήστε το μεγαλείο της φύσης να σας καταπλήξει!
Μην εκπλαγείτε αν κατά την περιήγησή σας συναντήσετε αρκούδες! Το Αρκουδόρεμα είναι το μέρος όπου πίνουν νερό. Η Βάλια Κάλντα είναι επίσης καταφύγιο πολλών θηλαστικών, όπως η αλεπού και ο λύκος, αρπακτικών, αμφίβιων και ερπετών! Αν θέλετε να ζήσετε αυτή τη μοναδική εμπειρία δεν έχετε παρά να επικοινωνήσετε μαζί μας και μαζί θα οργανώσουμε την μοναδική σας εξόρμηση στη Βάλια Κάλντα και άλλες υπέροχες διαδρομές της μαγευτικής Πίνδου!
Τρόποι επικοινωνίας: email: info@greeceadventuretrips.com τηλεφωνικά: 694 7129 423 Στείλτε μας μήνυμα στο facebook Συγκρότημα 46 παραδοσιακών γραφικών χωριών, χτισμένων αμφιθεατρικά στην ευρύτερη ορεινή περιοχή της Τύμφης, της Πίνδου και του Μιτσικελίου (περιοχή Ζαγορίου). Το φυσικό τοπίο είναι εξαιρετικό και προσφέρεται για ποικίλες φυσιολατρικές δραστηριότητες. Στην τοπική αρχιτεκτονική κυριαρχεί η πέτρα, το ξύλο και ο σχιστόλιθος.
Το όνομα «Ζαγόρι» είναι σλαβικό και σημαίνει «πέρα από τα βουνά». Η περιοχή άκμασε οικονομικά και πνευματικά στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Μετά το θάνατο του Aλή Πασά (1822), όμως, και την κατάργηση των προνομίων του (1868), το Ζαγόρι έπεσε σε παρακμή. Οι πόλεμοι του 20ού αι. προκάλεσαν πολλές καταστροφές. Το Zαγόρι χωρίζεται σε Δυτικό, Kεντρικό και Ανατολικό.  Ένας τόπος με φυσική ομορφιά και μεγάλη ιστορία μέχρι τα προϊστορικά χρόνια
Η Καρδαμύλη είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό στη Μεσσηνία, που απέχει από την Καλαμάτα 38χλμ. κι έχει χαρακτηριστεί ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Και όχι άδικα, αφού η ομορφιά εδώ της Μεσσηνίας είναι σε όλο της το μεγαλείο.  Δέκα λόγοι να επισκεφθείτε και να ερωτευτείτε το νησί των μεγάλων θεών, των καραρρακτών, της άγριας ομορφιάς και της… Νίκης. Σαν ένα πράσινο κομμάτι γης που κάποια δύναμη έσχισε από τη Θράκη, για να χαράξει τη δική της πορεία στο Αιγαίο, όπως της αρμόζει, η Σαμοθράκη δεν είναι σαν τα άλλα ελληνικά νησιά. Έχει φύση οργιώδη και σκηνικά νεραϊδένια. Έχει ατμόσφαιρα σχεδόν μυστηριακή και αύρα εναλλακτική. Έχει κάτι που δύσκολα περιγράφεται, αν δεν το ζήσει κανείς. Αν αποφασίσετε να το ζήσετε, δείτε τα δέκα σίγουρα βήματα προς την… αιώνια αιχμαλωσία σας από την αλλιώτικη αυτή ενέργεια του νησιού. Οι λίμνες Κι όμως, υπάρχει νερό… στο Φεγγάρι. Τα χιόνια που ποτέ δε λείπουν από την κορυφή του σαμοθρακιώτικου βουνού με το όμορφο αυτό όνομα, δημιουργούν ποτάμια, τα οποία με τη σειρά τους δίνουν τη σκυτάλη στις ειδυλλιακές βάθρες της ενδοχώρας. Θα χρειαστεί να εξασκήσετε ελαφρώς τις ικανότητές σας στην ανάβαση για να περάσετε διαδοχικά από τη μία βάθρα στην άλλη, αλλά αξίζει τον κόπο να συνεχίσετε εκεί που οι άλλοι τα παρατούν: Όσο όμορφες και παραμυθένιες σας φανούν οι πρώτες βάθρες, λένε πως η πραγματική ομορφιά ξεκινά μετά την 15η. Σε αρκετές από αυτές τις φυσικές κολυμπήθρες, μπορείτε να βουτήξετε άφοβα – άλλωστε στη Σαμοθράκη, είναι περισσότερο… «θεσμός» οι βουτιές στις βάθρες παρά στη θάλασσα. Μια καλή ιδέα είναι να ψάξετε για διαμονή στους οικισμούς κοντά στις Βάθρες, αφού εκεί κρύβεται όλη η "ζωντάνια" και η ενέργεια του νησιού.  Οι καταρράκτες Γίνεται να ολοκληρωθεί το υδάτινο σκηνικό των ποταμών και των λιμνών χωρίς εντυπωσιακούς καταρράκτες; Κι από αυτούς θα δείτε στην Σαμοθράκη, με πιο φαντασμαγορικό τον Φονιά, στο ομώνυμο φαράγγι, με τα νερά να πέφτουν από τα 35 μέτρα και να σχηματίζουν βάθρα 30 μέτρων στην οποία μπορείτε να βουτήξετε. Παρ’ ότι το όνομα του καταρράκτη δεν πρέπει να σας φοβίζει (πολύ), προσέξτε ωστόσο το σημείο που σχηματίζεται μια ισχυρή δίνη. Επειδή, επίσης, χρειάζεται ένα… καλό περπάτημα 45 λεπτών στις όχθες, καλό είναι να φοράτε σταθερά παπούτσια.  Η αρχαία πόλη «Νησί των μεγάλων θεών» αποκαλούταν οι Σαμοθράκη στην αρχαιότητα, των θεών του ουρανού, της φύσης και της θάλασσας, της Γης των Καβείρων, που λατρεύονταν από τους κατοίκους της. Στην άγρια φυσική ομορφιά, προστίθεται και η Ιστορία, λαξεμένη στον αρχαιολογικό χώρο του Ιερού των Μεγάλων Θεών, το οποίο χρονολογείται από το 1000π.Χ. Στην ίδια περιοχή, την Παλαιόπολη, θα βρείτε και το Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού, στεγασμένο σε κτίριο του αρχιτέκτονα Stuart M. Shaw του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης. Εδώ φιλοξενείται και αντίγραφο της περίφημης Νίκης της Σαμοθράκης, του πανέμορφου αγάλματος που υποδέχεται χιλιάδες ανθρώπους καθημερινά στο Λούβρο. Η είσοδος στο Ιερό και στο Μουσείο στοιχίζει 6€.  Η Χώρα και οι οικισμοί Κρυμμένη στη βλάστηση του βουνού, μ’ ένα κάστρο να στεφανώνει τα σπιτάκια με τις κεραμιδένιες στέγες, η Χώρα της Σαμοθράκης είναι γλυκύτατη και ζεν. Στα σοκάκια της δεν επιτρέπονται αυτοκίνητα, ενώ στην πλατεία, τα καφενεδάκια σερβίρουν καφεδάκι, μεζέδες και συγκλονιστικά γλυκά κάτω από τον πλάτανο, χωρίς να λείπουν τα μέρη για ουζάκια ή και κοκτέιλ. Από τους πιο όμορφους οικισμούς του νησιού, τα Θέρμα είναι η ιδανική βάση μέσα στη φύση για τις εξορμήσεις σας προς τις βάθρες, ενώ στην Άνω Μεριά και τον Προφήτη Ηλία θα βρείτε παραδοσιακές ταβέρνες με ντόπιες σπεσιαλιτέ – μη χάσετε το κατσικάκι.  Οι παραλίες Οι περισσότερες ακτές δεν διαθέτουν αφράτες αμμουδιές, αλλά βότσαλο ή χαλίκι, κάτι που μπορεί να πτοήσει όσους είναι συνηθισμένοι σε πιο… συμβατικές βουτιές. Ωστόσο, οι Κήποι είναι ιδιαίτερα όμορφοι, ένα άγριο, «σεληνιακό» μέρος που κοιτάζει κατάματα την Ίμβρο από το ανατολικότερο άκρο του νησιού, ενώ η Παχιά Άμμος στην άλλη άκρη της Σαμοθράκης, από τις ελάχιστες αμμουδιές, δεν θα απογοητεύσει αυτούς που αναζητούν ήπια οργάνωση και εύκολη πρόσβαση. Στην παραλία Βάτος, θα βρείτε… αμμοβοτσαλωτή πλαζ με κρύα νερά στην άκρη του ομώνυμου φαραγγιού, χωρίς καμία οργάνωση.  Οι γεύσεις Στα ταβερνάκια του νησιού θα δοκιμάσετε μερικές από τις νοστιμότερες εκδοχές κατσικιού που έχετε φάει ποτέ σας. Είτε στη σούβλα, είτε μαγειρευτό με κυδώνια, είτε στη λαδόκολλα με τοπικά τυριά, το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό. Θα δοκιμάσετε επίσης πραούστι, ένα παραδοσιακό γλυκό από έναν ιδιαίτερο καρπό του νησιού. Άλλες τοπικές σπεσιαλιτέ είναι το ιμάμ τουρλού και η τσιγαριαστή φασολάδα. Η θέα από την Παναγία την Κρημνιώτισσα Ένα μικρό ξωκλήσι, χτισμένο στον γκρεμό πάνω από την παραλία της Παχιά Άμμου, μας προσκαλεί για εμπειρίες… κορυφής. Εδώ φτάνετε με οδήγηση σε χωματόδρομο για… γερά ζαντολάστιχα, και απολαμβάνετε συγκλονιστική θέα στη θάλασσα.  Πηγή:www.in2life.gr
 Οι επιβλητικοί θολωτοί τάφοι, η φαντασμαγορική θέα από το παλάτι του Αγαμέμνονα, ο εκτυφλωτικός θησαυρός του Ατρέα και η πολύχρυση πόλη από την οποία ξεκίνησαν όλα. Ο Τρωικός Πόλεμος δεν έγινε ποτέ. Αγαμέμνονας δεν υπήρξε, να θυσιάσει την κόρη του για να φυσήξουν οι άνεμοι και να πάει να πάρει την γυναίκα του αδερφού του από την αγκαλιά του Πάρη, φορτώνοντας επί τη ευκαιρία και τον θησαυρό του πατέρα του στα καράβια. Όλα αυτά τα γέννησε η φαντασία του Ομήρου –πολύχρυσες Μυκήνες, ξύλινα άλογα, χρυσά μήλα, ημίθεοι και ήρωες ήταν όλα παραμύθια. Σοκαριστήκατε; Κι όμως, αυτό πίστευε σύσσωμη η ανθρωπότητα μέχρι και πριν από ακριβώς 138 χρόνια. Ότι ο Αγαμέμνονας, η Κλυταιμνήστρα, η Ιφιγένεια και τα άλλα τα παιδιά του βασιλείου των Μυκηνών δεν έζησαν ποτέ. Έναν ερασιτέχνη αρχαιολόγο, που έσκαβε στις βουνοπλαγιές της Αργολίδας ψάχνοντας τον Θησαυρό του Ατρέα, τον έλεγαν τρελό –όλοι: και ο κόσμος και, πολύ περισσότερο, οι επαγγελματίες αρχαιολόγοι. Ήταν 16 Νοεμβρίου του 1876 όταν ο τρελός έστειλε ένα τηλεγράφημα στον βασιλιά Γεώργιο Α’. «Αντίκρισα το πρόσωπο του Αγαμέμνονα» έλεγε. Κι επίσης: «Βρήκα εντός των Τάφων μεγάλους θησαυρούς αρχαϊκών αντικειμένων εκ καθαρού χρυσού. Οι θησαυροί ούτοι αρκούν και μόνον να γεμίσουν ένα μεγάλο μουσείον, που θα είναι το αξιολογώτερον του κόσμου. Και το οποίον ανά τους αιώνας θα ελκύει εις Ελλάδαν χιλιάδας ξένους από όλας τας χώρας». Υπέγραφε Ερρίκος Σλήμαν. Ο Αγαμέμνονας και το βασίλειό του  Το πρόσωπο εκείνο που είχε αντικρίσει ο Ερρίκος Σλήμαν δεν ανήκε, τελικά, στον Αγαμέμνονα, αλλά σε έναν βασιλιά τον Μυκηνών που έζησε τριακόσια χρόνια πριν από εκείνον. Η χρυσή του μάσκα, όμως, έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ευρήματα της παγκόσμιας αρχαιολογικής ανασκαφής. Το παλάτι βρέθηκε, μαζί με τις υπόγειες δεξαμενές που το τροφοδοτούσαν με νερό τρεις χιλιάδες χρόνια πριν αποκτήσει τρεχούμενο νερό κάθε σπίτι της Αθήνας. Από το μεγάλο πλάτωμα που βρίσκεται τώρα εκεί που ήταν η αίθουσα του θρόνου φαίνεται πέρα μακριά η θάλασσα. Στέκεσαι εκεί και μπορείς πολύ ξεκάθαρα να φανταστείς τις σκέψεις κάποιου που ξυπνά κάθε πρωί εδώ και βλέπει τα καράβια του ακίνητα, να περιμένουν άλλη μια μέρα τον σωστό άνεμο για να ξεκινήσουν. Δίπλα στο παλάτι βρέθηκαν θολωτοί τάφοι τόσο επιβλητικοί που στην είσοδό τους κάθε φορά κοντοστέκεσαι γιατί διστάζεις λίγο να μπεις μέσα. Το ύψος τους φτάνει τα 13,5 μέτρα, ενώ για να κάνετε ολόκληρη την κυκλική βόλτα στο εσωτερικό τους θα χρειαστεί να διανύσετε σχεδόν 15 μέτρα (αυτό σημαίνει με απλά λόγια το "η διάμετρος του θολωτού τάφου είναι 14,60 μέτρα", που διαβάζουμε στις περιγραφές των φυλλαδίων που μας δίνουν στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου). Ο Αρχαιολογικός Χώρος των Μυκηνών  Η πολύχρυση πόλη του Ατρέα και των γιων του, Αγαμέμνονα και Μενέλαου –και όλων των μυκηναίων βασιλιάδων που έζησαν πριν από αυτούς– είναι χτισμένη ανάμεσα σε δύο λόφους, τον Προφήτη Ηλία (στα 805 μέτρα) και τη Σάρα (στα 660 μέτρα). Το πρώτο πράγμα που παρατηρείς καθώς ανηφορίζεις το πλακόστρωτο δρομάκι από το εκδοτήριο των εισιτηρίων είναι η φαντασμαγορική θέα που απολαμβάνει στην αργολική πεδιάδα –η θάλασσα δεν φαίνεται ακόμα από εδώ, θα πρέπει να φτάσεις μέχρι το παλάτι για να την δεις. Το πρώτο πράγμα που βλέπουν οι περισσότεροι επισκέπτες στις Μυκήνες είναι οι δύο θολωτοί τάφοι του Ταφικού Κύκλου Β. Επειδή η ονομασία δεν είναι αυτό που θα λέγαμε "φιλική προς τον καθημερινό επισκέπτη", οι δύο εντυπωσιακοί τάφοι έχουν πάρει και τα χαϊδευτικά «της Κλυταιμνήστρας» και «του Αίγισθου», αν και δεν είμαστε επισήμως βέβαιοι ότι εδώ ήταν θαμμένοι η σύζυγος του Αγαμέμνονα –και πιο παρεξηγημένη γυναίκα στην Ιστορία– και ο εραστής της. Ο πλακόστρωτος δρόμος ανηφορίζει κι άλλο (κάπου εδώ η ανάσα δυσκολεύει) μέχρι που φτάνει μπροστά στην περίφημη Πύλη των Λεόντων, την επίσημη είσοδο της πόλης των Μυκηνών. Εδώ αξίζει να κάνουμε μια μικρή παρένθεση, για να υπενθυμίσουμε πως οτιδήποτε βλέπετε στις Μυκήνες είναι τουλάχιστον χίλια χρόνια παλαιότερο απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ως «αρχαίο». Και χίλια χρόνια είναι πολλά, πάρα πολλά –κι ας φαίνονται στον υπερ-εκτεθειμένο εσχάτως στην αρχαιολογία εγκέφαλό μας ως ένας ακόμα αριθμός. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί δεν θέλουμε να έρθετε εδώ περιμένοντας να δείτε έναν άλλο Παρθενώνα, μια δεύτερη Ολυμπία, ή μια εναλλακτική των Δελφών. Θα απογοητευτείτε. Όταν περάσετε την Πύλη των Λεόντων, θα χρειαστεί να βάλετε αρκετά την φαντασία σας να δουλέψει για να καταλάβετε πού ήταν τι. Το ανάκτορο του Αγαμέμνονα και η θέα του στη θάλασσα, το θρησκευτικό κέντρο της Ακρόπολης, τα Κυκλώπεια Τείχη και η Οικία του Λαδέμπορου που έφτιαχνε τα αρώματα και τα λάδια τα οποία εξάγονταν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο είναι μερικές από τις ενδείξεις ότι, για βασίλειο που «δεν υπήρχε», καλά τα είχαν καταφέρει οι Μυκηναίοι. Το πιο απόκοσμο (και πιθανότατα το εντυπωσιακότερο) μνημείο του χώρου, τον οποίο μπορείτε άνετα να τον γυρίσετε σε λιγότερο από μία ώρα, είναι η Υπόγεια Δεξαμενή. Θυμηθείτε να πάρετε μαζί σας φακό για να την εξερευνήσετε (ναι, μπορείτε να την εξερευνήσετε σε όλο της το μήκος, μόνο προσοχή στα σκαλοπάτια, καθότι γλιστράνε). Η είσοδός της βρίσκεται κοντά στο βόρειο κυκλώπειο τείχος, μέσα στην αρχαία πόλη δηλαδή, και η κατασκευή της έγινε το μακρινό 1300 π.Χ. Είναι, μέχρι στιγμής, η μοναδική δεξαμενή που έχουμε βρει από την προϊστορική εποχή και η οποία να «μπορεί να συγκρίνεται με τα σύγχρονα συστήματα υδροδότησης των πόλεων 33 αιώνες μετά», όπως αναφέρει στο site του το Υπουργείο Πολιτισμού. Το Μουσείο των Μυκηνών και ο Θησαυρός του Ατρέα  Καθώς πλησιάζετε στην έξοδο του αρχαιολογικού χώρου, θα κάνετε απαραιτήτως μια στάση στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Μυκηνών, που στεγάζεται σε ένα πέτρινο κτίριο κοντά στο εκδοτήριο των εισιτηρίων. Αρκετά από τα εκθέματα του μουσείου είναι αντίγραφα των αυθεντικών που βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας (εκείνο με τους «χιλιάδες ξένους από όλας τας χώρας» στο τηλεγράφημα του Σλήμαν) όμως το μουσείο φιλοξενεί ένα πολύ ενδιαφέρον χρονολόγιο των ανασκαφών και τις μακέτες του λόφου που θα σας δώσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς ακριβώς έμοιαζε η πόλη του Ατρέα στην ακμή της. Μιλώντας για τον Ατρέα, το δεύτερο εντυπωσιακότερο (μετά την Δεξαμενή) μνημείο του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται λίγο έξω από αυτόν. Είναι ο λεγόμενος Θησαυρός του Ατρέα, τον οποίο οι ευγενικοί υπάλληλοι στο εκδοτήριο των εισιτηρίων θα σας προτείνουν να αφήσετε για το τέλος της επίσκεψής σας. Βρίσκεται περί τα πεντακόσια μέτρα μακριά από τον κυρίως αρχαιολογικό χώρο, στο δρόμο προς το σύγχρονο χωριό των Μυκηνών, και είναι ο μεγαλύτερος θολωτός τάφος στις Μυκήνες. Αν και δεν είναι αποδεδειγμένα ο τάφος του ίδιου ή του πατέρα του Αγαμέμνονα, χρονολογείται κάπου μεταξύ του 1350 και του 1250 π.Χ. και φιλοξενούσε σίγουρα κάποιο σημαντικό μέλος της βασιλικής οικογένειας των Μυκηνών. Εσείς, τώρα, μπορείτε να πιστέψετε όποια εκδοχή θέλετε σχετικά με την ταυτότητα του ενοίκου του. Κι αν κάποιος προσπαθήσει να σας αποτρέψει με το επιχείρημα της έλλειψης επαρκών επιστημονικών στοιχείων, να του πείτε ότι ο άνθρωπος που τα ανακάλυψε όλα αυτά έψαχνε για κάτι που όλοι του φώναζαν ότι δεν υπήρχε.  Πηγή:in2life.gr
Κείμενο: Ηρώ Κουνάδη Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος  Παραλία ή βουνό; Beach bar ή απομόνωση; Ονειρεμένα ξενοδοχεία ή μικροί οικισμοί; Στη Χαλκιδική έχετε ό, τι θελήσeτε στα... πόδια της.  «Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει», λένε οι βορειοελλαδίτες και κάτι ξέρουν. Ετοιμαστείτε να υποκύψετε στη γοητεία των τριών καλλίγραμμων «ποδιών»: Κασσάνδρα, Σιθωνία, Άθως. Τα δύο πρώτα δεν κάνουν διακρίσεις. Το τρίτο όμως είναι απαγορευμένο για τις γυναίκες, καθώς φιλοξενεί το φημισμένο μοναστικό Άγιο Όρος. Τι σημαίνει διακοπές στη Χαλκιδική; Σμαραγδένιες παραλίες, πυκνά πευκοδάση, ονειρεμένα ξενοδοχεία, μικροί οικισμοί στη θάλασσα με ψαροταβέρνες και καφέ, beach bar σε ορμίσκους, αρχαιολογικοί χώροι με μεγάλη ιστορία, παραδοσιακά χωριά στη Σιθωνία, το σπήλαιο των Πετραλώνων στην Κασσάνδρα. Μια μικρή «χώρα των θαυμάτων» είναι η Χαλκιδική. Εξερευνήστε την με όλες σας τις αισθήσεις. Αξίζει να δείτε στη Χαλκιδική Ονειρεμένες βουτιές κάτω από τα πεύκα Πεύκα μέχρι την παραλία, λευκή άμμος, ονειρεμένοι όρμοι, τιρκουάζ νερά, κρυφοί κολπίσκοι. Οι παραλίες της Χαλκιδικής είναι τόσες όσες και οι επιλογές: άπειρες. Μην μετράτε, απλώς πάρτε χάρτη και σημειώστε: Καβουρότρυπες, Μικρό και Μεγάλο Καρύδι, Καλόγρια, Κρυοπηγή, Άγιος Μάμμας, Σάνη... Κάντε βουτιά στην ανείπωτη ομορφιά τους. Διαμονή υψηλής αισθητικής και πολλών αστέρων Ως ένας από τους πλέον πολυτελείς προορισμούς στην Ελλάδα, η Χαλκιδική σάς προκαλεί να ζήσετε την απόλυτη χλιδή στις δεκάδες πολυτελείς μονάδες της. Υπηρεσίες, δραστηριότητες και αισθητική απογειώνουν τις διακοπές σας, προσφέροντας μοναδικές εμπειρίες: ιδιωτικά δείπνα στην παραλία, χαλαρωτικά spa, ευρύχωρες βίλες πάνω στο νερό, πιάτα μοριακής κουζίνας σε γκουρμέ εστιατόρια, φημισμένα κρασιά και απέραντοι αμπελώνες. Εδώ, επίσης, θα βρείτε ιδιωτικές μαρίνες, καζίνο, πολυτελή μαγαζιά και εστιατόρια. Ο ορισμός της κλασικής πολυτέλειας βρίσκει την έκφρασή του σε αυτή τη γωνιά της Βόρειας Ελλάδας. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνετε τις διακοπές που πάντα ονειρευόσασταν;  Άνδρας ετών 700.000... στο σπήλαιο των Πετραλώνων Περιπλανηθείτε με δέος ανάμεσα στα κομψοτεχνήματα που η φύση αιώνες τώρα φιλοτεχνεί: σταλακτίτες που γυαλίζουν στο σκοτάδι, εκθαμβωτικοί «νάνοι σταλαγμίτες». Ένα από τα πιο ωραία σπήλαια της Ευρώπης και, φυσικά, από τα εντυπωσιακότερα αξιοθέατα της περιοχής, διηγείται μια ιστορία πολύ παλιά: εδώ, «κρυμμένο» μέσα σε σταλαγμιτική ύλη, βρέθηκε το κρανίο του αρχανθρώπου ηλικίας 700.000 ετών. Ανήκε σε έναν «υπερήλικα» της τότε εποχής, δηλαδή σε έναν άντρα ηλικίας 30-35 ετών. Η αρχαία Όλυνθος Μαθήματα πολεοδομίας: στον αρχαιολογικό χώρο, θα δείτε πώς ήταν οργανωμένο το περίφημο Ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα, το οποίο αποτελεί βάση αναφοράς σήμερα για την επιστήμη της πολεοδομίας. Ανεσκαμμένες οικίες, λεωφόροι, κοινόχρηστοι χώροι, όλα σε μία περιοχή με θέα πανοραμική.  Ρίξτε άγκυρα στο Πόρτο Κουφό Τι κρύβεται πίσω από τα απόκρημνα βράχια, στο νότο της Σιθωνίας; Ένα μυστικό λιμάνι, μέσα από ένα στενό άνοιγμα 300 μέτρων. Είναι ο αρχαίος «Τορωναίος λιμήν», το πιο μεγάλο και ασφαλές λιμάνι στη Βόρεια Ελλάδα, που αναφέρεται από τον Θουκυδίδη. Ονομαζόταν Κωφός λιμήν, γιατί αν σταθείτε μέσα στον κόλπο δεν ακούτε καθόλου τη θάλασσα. Στην πατρίδα του Αριστοτέλη Βρίσκεστε στη Μακεδονία, στη γενέτειρα ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους. Εδώ θα περπατήσετε στη γη που περπάτησε ο μεγάλος φιλόσοφος. Κοντά στο χωριό Ολυμπιάδα, επισκεφθείτε τα Αρχαία Στάγειρα, γενέτειρα του Αριστοτέλη. Στο χωριό Στάγειρα, θα βρείτε το Άλσος του Αριστοτέλη: πυξίδα, εκκρεμές, πρίσμα. Τα όργανα που αναφέρονται στα «Φυσικά» του Αριστοτέλη είναι όλα εδώ.  Οι κρυμμένοι θησαυροί της Χαλκιδικής Η Αρναία και η Άφυτος Δύο χωριά διαφορετικά, δύο χωριά «κοσμήματα». Καθένα με τη δική του παράδοση. Καλντερίμια, πέτρα, παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Μακεδονίας, έργα αναστήλωσης, μουσεία. Η γραφικότητα σάς γυρίζει πίσω, στη ζωή του χωριού χρόνια πριν. Η διώρυγα της Ποτίδαιας Πίσω από τη διώρυγα, ο ισθμός της χερσονήσου της Κασσάνδρας. Πίσω από τον ισθμό, μια μεγάλη ιστορία: το έργο υλοποίησε ο βασιλιάς της Μακεδονίας Κάσσανδρος, για να διευκολύνει τη ναυσιπλοΐα και να προστατεύσει την πόλη.  Τα έλατα του Ταξιάρχη Ορεινή Χαλκιδική. Εδώ «καλλιεργείται» η χαρά των Χριστουγέννων. Στο χωριό Ταξιάρχης της κεντρικής Χαλκιδικής, όλες οι οικογένειες ασχολούνται με την καλλιέργεια των ελάτων στο πανέμορφο βουνό του Χολομώντα.   Η Μπάμπα είναι ένας μεγάλος ασβεστολιθικός βράχος, σήμα κατατεθέν της περιοχής, που ξεκινά από τα Λουτρά Αμαράντου και με προσανατολισμό από βορά προς νότο καταλήγει ανατολικά του χωριού Αμάραντος. Στις παρυφές της Μπάμπας στο Βορειοανατολικό της άκρο είναι και το μέρος που αναδύεται ο ατμός των θεραπευτικών λουτρών Αμαράντου. Η ανάβαση στη Μπάμπα γίνεται από το παλιό μονοπάτι που ξεκινά από τον οικισμό των Λουτρών και είναι διάρκειας περίπου 40 λεπτών... Αξίζει να σημειωθεί η απίστευτη θέα από την κορυφή του βράχου. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι από εκεί μπορείς να δεις τα βουνά Νεμέρτσικα, Μαριά, Τζουμέρκα, Περιστέρι, Τύμφη (Γκαμήλα), Τραπεζίτσα, Σμόλικα την Κάτω και Πάνω Αρένα του Γράμμου το Γκόλιο…! Αυτό και άλλα πολλά ιδιαίτερα, γνωστά αλλά και μη γνωστά κρυφά διαμάντια της Ηπείρου θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά στην Πασχαλινή 4μερη εκδρομή μας στα Μαστοροχώρια Ηπείρου! Ελάτε να ανακαλύψουμε τις ομορφιές και παραδόσεις ενός πανέμορφου αλλά καλά "κρυμμένο" από τη δημοσιότητα τόπου! Λεπτομέρειες και αναλυτικό πρόγραμμα της εκδρομής αλλά και κρατήσεις στον παρακάτω σύνδεσμο: www.greeceadventuretrips.com/adventures.html  Στα ριζά των δυτικών Πιερίων και στην είσοδο του ρέματος της Λάφιστας (διαφορετικά Λαφόρεμα), το οποίο ξεκινά από το Καταφύγι και χύνεται στην Τεχνητή Λίμνη του Πολυφύτου, 2,5 χιλιόμετρα από το Βελβεντό, βρίσκεται το Φαράγγι των «Εννιά Πιερίδων Μουσών» ή «Σκεπασμένο». Η περιοχή βαπτίστηκε έτσι εξαιτίας ενός σημείου, όπου το ρέμα σκεπάζεται από τη γη. Το «Σκεπασμένο» αποτελεί ένα τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλους, με τους καταρράκτες, τις φυσικές λιμνούλες και τους εντυπωσιακούς βράχους. Από το ξύλινο «παρατηρητήριο», το οποίο πρόσφατα διαμορφώθηκε, μπορεί κανείς να απολαύσει τη θέα του πρώτου τριπλού καταρράκτη, ύψους 25 μέτρων. Υπάρχει ειδική έκταση – πάρκο, η οποία διαμορφώθηκε με τρόπο ώστε να μπορεί να υποδεχθεί εκδηλώσεις ή συναυλίες. Ο επισκέπτης μπορεί να κατέβει τον καταρράκτη, από ένα μονοπάτι ειδικής δυσκολίας, αναζητώντας το πέρας του. Για τους εραστές των «extreme sports», η κατάβαση μπορεί να γίνει με σκοινιά και μέσα από τον ίδιο τον καταρράκτη. Από την περιοχή του πάρκου, έχει επίσης κανείς τη δυνατότητα να προχωρήσει στην κορυφή (κοίτη) του φαραγγιού, ψηλά από τον πρώτο καταρράκτη, συναντώντας μικρές φυσικές λίμνες, σκεπασμένες από αιωνόβια πλατάνια και άλλα αυτοφυή δέντρα. Κάπου εκεί θα ανακαλύψει και την πίστα χορού, η οποία διαμορφώθηκε κατά τη δεκαετία του ’50 από τους παλαιότερους Βελβεντινούς, με στόχο να διασκεδάζουν εκεί με τις παρέες τους. Οι πιο τολμηροί επισκέπτες μπορούν να συνεχίσουν την ανάβαση στο φαράγγι, ακολουθώντας το παλιό μονοπάτι προς το Καταφύγι. Η διαδρομή αυτή πέρα από τη μαγεία της ανάβασης, κρύβει μικρές εκπλήξεις όπως δέκα ακόμα καταρράκτες, μικρούς και μεγαλύτερους, είκοσι περίπου λιμνούλες, καθώς και λείψανα παλιών νερόμυλων. Πρόκειται για το κατώτερο τμήμα της λεκάνης του «Σκουλιαρίτικου λάκκου», στη δυτική πλευρά των Πιερίων. Η περιοχή διασχίζεται από το κεντρικό ρέμα μιας μεγάλης λεκάνης απορροής, το ανατολικό όριο της οποίας βρίσκεται στην ψηλότερη κορυφογραμμή των Πιερίων. Το ρέμα έχει συνεχή ροή και εκβάλει στην Τεχνητή Λίμνη του Πολυφύτου. Στο κατώτερο τμήμα της περιοχής, σχηματίζεται ένας σημαντικός καταρράκτης ύψους 40 μέτρων περίπου, με δύο ενδιάμεσες βαθμίδες. Η θέση του καταρράκτη απέχει από το Βελβεντό περίπου 4 χιλιόμετρα και η διαδρομή είναι σχετικά εύκολη. Λίγο ψηλότερα από τον καταρράκτη, γίνεται υδροληψία για λόγους άρδευσης, με τη χρήση ενός πολύ μικρού φράγματος, ενώ ένα μικρό λιθεπένδυτο κανάλι οδηγεί το νερό έξω από το φαράγγι, στην αγροτική περιοχή του Βελβεντού. Τα έργα υδροληψίας είναι μικρά, διακριτικά και αρκετά παλιά. Έγιναν χωρίς σκαπτικά μηχανήματα και χρήση τσιμέντου (λιθόθμητοι τοίχοι αντιστήριξης, μικρή σήραγγα και λιθεπένδυτο κανάλι). Η προσέγγιση του καταρράκτη από την εκκλησία της Αγίας Τριάδος, γίνεται από το μονοπάτι που ακολουθεί το κανάλι, διαμέσου πυκνής θαμνώδους βλάστησης και πρόκειται για μία πολύ γραφική διαδρομή. Οι κλίσεις του εδάφους είναι πολύ ισχυρές, ενώ η βλάστηση γενικά θαμνώδης και ασυνεχής (κατά μήκος του ρέματος κυριαρχούν τα πλατάνια). Εν αντιθέσει, στις εκατέρωθεν πλαγιές η βλάστηση οργιάζει: φυλλοβόλοι θάμνοι οστριάς, γαύρου, φράξου, κοκορεβιθιάς, χρυσόξυλου, κράτεγου, κουτσουπιάς, χνοώδους δρυός, μαζί με αείφυλλους θάμνους πρίνου, οξύκεδρου, φιλλικού (ζώνη sabljiak). Η φυσική συνέχεια της βλάστησης διακόπτεται από μικρές βραχώδεις εξάρσεις ή από διαβρωμένες επιφάνειες ισχυρών κλίσεων, στα ψηλότερα σημεία της περιοχής. Ο καταρράκτης είναι το εντυπωσιακότερο στοιχείο, όντας κατάλληλα ορατός από τα υπάρχοντα μονοπάτια.  Στο βόρειο τμήμα του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αωού στα Ιωάννινα, εκεί που ανταμώνουν οι πλαγιές της Τύμφης, του Ροϊδοβουνίου και της Τραπεζίτσας σχηματίζεται η μεγαλειώδης χαράδρα του ποταμού Αώου. Η μονότοξη γέφυρα της Κόνιτσας στον ποταμό σηματοδοτεί το βόρειο σύνορο του Δρυμού και από εκεί ξεκινά το μονοπάτι, δίπλα από το ποτάμι, που φτάνει στον καταρράκτη του Γράβου και την ιστορική Μονή Στομίου που χρονολογείται από το 1774. Η διαδρομή με τα πόδια είναι εύκολη και ευχάριστη, καθόλη τη διάρκεια οι πεζοπόροι είναι περικυκλωμένοι από πυκνή βλάστηση και τους συντροφεύουν οι ήχοι του ποταμιού. Το μονοπάτι μετά τη Μονή συνεχίζει ως τη Δρακόλιμνη και την κορυφή Γκαμήλα.  Την ατμόσφαιρα της χαράδρας μπορεί κάποιος να την βιώσει και στο ποτάμι κάνοντας ράφτινγκ και κανό-καγιάκ και μάλιστα υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας ανάλογα με το τμήμα της διαδρομής. Πολλά μικρά ποτάμια και καταρράκτες κυλούν από τους γκρεμούς προς τον Αώο κάνοντας την περιοχή καταπράσινη, ενώ η υψομετρική διαφορά από το ποτάμι ως τις κορυφές αγγίζει τα 2000μ. Το μήκος της χαράδρας είναι συνολικά 8 χιλιόμετρα, ξεκινά από τη μονότοξη γέφυρα της Κόνιτσας (1870) και καταλήγει δυτικά του δρόμου Παλαιοσελίου – Βρυσοχωρίου. Πηγή:www.mygreekholiday.gr
 Η σημαντικότερη πύλη εισόδου από και προς το νησί της Εύβοιας, η Χαλκίδα, αποτελεί μια από τις πιο ιδανικές αποδράσεις για διασκέδαση και καλό φαγητό, αλλά και για βόλτες στην παραλία με τα… τρελά νερά και στην περιοχή του κάστρου.Κτισμένη στις δύο πλευρές του πορθμού του Ευρίπου με το ένα κομμάτι της να βρίσκεται στην Εύβοια και το άλλο της στη Στερεά Ελλάδα, η Χαλκίδα αποτελεί ιδανικό προορισμό για ολιγοήμερες διακοπές και όχι μόνο. Υπήρξε μία από τις πιο δραστήριες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας, η οποία δημιούργησε αποικίες από τη Θράκη ως την Ιταλία και τη Σικελία, ενώ η επίκαιρη γεωγραφική και στρατηγική της θέση συχνά την ανάγκασε να υπαχθεί στις κατακτητικές βλέψεις διαφόρων δυνάμεων κατά την ιστορική της διαδρομή, αλλά και να αποτελέσει αναπόσπαστο τμήμα των αυτοκρατοριών τόσο της αρχαιότητας, όσο και του Μεσαίωνα. Σήμερα η Χαλκίδα αποτελεί πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι του νομού Εύβοιας. Απέχει περίπου 70 χλμ. από την Αθήνα και προσφέρεται για εκδρομές και βόλτες παραλιακά, αλλά και στο λόφο όπου βρίσκεται το αρχαίο φρούριο του Καράμπαμπα και φυσικά στη γέφυρα του Ευρίπου όπου μπορεί κανείς να δει το μοναδικό φαινόμενο της παλίρροιας. Τι να δείτε στην πόλη Στην είσοδο της πόλης, βρίσκεται η νέα εντυπωσιακή καλωδιακή (κρεμαστή) γέφυρα, ένα σύγχρονο τεχνολογικό επίτευγμα, η οποία συμβάλλει στην ευκολότερη προσέγγιση της πόλης και στην αποφυγή της κυκλοφοριακής συμφόρησης στο κέντρο της, ενώ η παλιά, κινητή γέφυρα, χρησιμοποιείται από τους επισκέπτες ως σημείο παρατήρησης της παλιρροιακής εναλλασσόμενης κίνησης των νερών του Ευβοϊκού. Από κει ξεκινάει και το πιο κοσμοπολίτικο σημείο της πόλης, ο τουριστικός, παραλιακός πεζόδρομος με τις καφετέριες, τα εστιατόρια και τα ουζερί. Στην παραλία, δεσπόζει το Δημαρχείο, το οποίο στεγάζεται στο Μέγαρο Κότσικα και ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του και τη θαυμαστή ισορροπία των όγκων. Το Κόκκινο Σπίτι της οικογένειας Μάλλιου κοσμεί τη βόρεια πλευρά της παραλίας της πόλης. Χτίστηκε το 1884 από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Φλεγκίς και ανήκει στο Δήμο Χαλκιδέων.  Στην πόλη υπάρχουν επίσης αρχαιολογικό και λαογραφικό μουσείο. Στο πρώτο φιλοξενούνται ευρήματα από ανασκαφές που έχουν γίνει σε διάφορα σημεία της Εύβοιας και κυρίως στην Ερέτρια, ενώ το Λαογραφικό Μουσείο περιλαμβάνει σπάνια αντικείμενα (όπλα, νομίσματα, παραδοσιακές ενδυμασίες) που μαρτυρούν τον τρόπο ζωής στην πόλη και την ύπαιθρο. Στο Τουρκικό Τζαμί, στεγάζεται μια βυζαντινή συλλογή, κυρίως από βυζαντινά και μεταβυζαντινά γλυπτά, ψηφιδωτά και κεραμικά, ενώ διάφορα έργα τέχνης εκτίθενται στην Δημοτική Πινακοθήκη. Τέλος, στο κέντρο της συνοικίας Κάστρο, βρίσκεται η μεσαιωνική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (πολιούχος της πόλης), ένας βυζαντινός ναός που ανοικοδόμησαν οι Βενετοί τον 14ο αιώνα. Άλλα αξιοθέατα είναι το Μεσαιωνικό Υδραγωγείο και η Μαρμαρένια Βρύση. Το κάστρο Το κάστρο Καράμπαμπα βρίσκεται σε ένα λόφο της βοιωτικής ακτής, που ονομάζεται Φούρκα, στη συνοικία της πόλης Κάνηθος και έχει στρατηγική θέση, ελέγχοντας τα στενά του Ευρίπου και την πόλη της Χαλκίδας.Το φρούριο που σώζεται σήμερα οικοδομήθηκε από τους Τούρκους το 1684, με σκοπό την προστασία της Χαλκίδας από τους Βενετούς.  Οινοποιεία Σήμερα κάτω από την ομπρέλα της Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης Εύβοια που καθιστά όλους τους οινοπαραγωγούς αναγνωρίσιμους στο εξωτερικό, εμφανίζονται τρεις αμπελουργικές ζώνες. Αυτή του Ληλάντιου Πεδίου, της Ριτσώνας Αυλίδας και του Καρυστινού Οίνου, προσφέροντας μια αξιόλογη σειρά λευκών, ροζέ, ερυθρών και γλυκών επιδόρπιων κρασιών από διάφορες ποικιλίες. Σήμερα η αμπελουργική ζώνη της Ριτσώνας (αρχαία Μυκαλησσός) φιλοξενεί αρκετά οινοποιεία ανάμεσα στα οποία και ένα με βιολογικούς αμπελώνες που διαθέτει και επισκέψιμο Μουσείο Οίνου, όπου συσκευές οικοτεχνίας και παραδοσιακά εργαλεία άλλων εποχών θυμίζουν την προβιομηχανική περίοδο της χώρας. Μία γευστική λοιπόν ξενάγηση στην λαογραφική διαδρομή του κρασιού, μπορεί να πείσει για την διαχρονικότητά της και τον πλέον απαιτητικό ουρανίσκο. Έτσι αξιοποιώντας την ιδέα μιας ημερήσιας απόδρασης στους χώρους της ιστορικής πόλης και της όμορφης φύσης, οι οινοπνευματικές ξεναγήσεις στα οινοποιεία και τους αμπελώνες του νησιού σαγηνεύουν σήμερα κάθε απαιτητικό επισκέπτη, σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα. Αν θες κι εσύ να γνωρίσεις τις ομορφιές, αλλά και να γευτείς τις εξαιρετικές ποικιλίες των τοπικών αμπελώνων, δεν εχεις παρά να μας ακολουθήσεις την Κυριακή,17, Φεβρουαρίου 2019, στην μονοήμερη εξόρμησή μας, από την Αθήνα, στο νησί της Εύβοιας, με ιστορική ξενάγηση στο κέντρο της πόλης και το Κάστρο, πεζοπορία από την Αυλίδα ως τη Ριτσώνα και επίσκεψη - ξενάγηση και φυσικά γευστικές δοκιμές στο βιολογικό οινοποιείο της περιοχής. Κλείσε θέση μέσω του site και της αντίστοιχης φόρμας συμμετοχής! Τιμή: από 19€. Πηγές:clickatlife.gr & eviawines.gr  |
AuthorGAT - η πηγή αναφέρεται ξεχωριστά σε κάθε post Archives
October 2020
Categories
All
|
RSS Feed